بی مخاطب

ما بر سر آن عهد که بستیم نشستیم... قلم من تنها سلاح من استمنی که در آستانه شروع حبس ابدی امدر چهارچوب بی قاعده این صلح مسلح اسیر مانده ام.کاش میدانستم زندگی تنها میدان نبرد من بودو این سیاست چشمان تو که هر ساله جمهوریت قلبم راهزاران بار اسیر و به تبعیدگاه زندگی روانه می کردبه پاییز حسرت می برمبه تلاقی تمام زیبایی های نیامدهبه درک حس آزادگی که هر ساله می گوید: «تسلیم شدن برگ آغاز اسارتش نیست»برگهای قربانی را به باد می سپارند و آنگاههیچکسی تقدیر برگی را نمی نویسد.14 مهرماه + نوشته شده در  چهارشنبه هشتم آذر ۱۳۹۶ساعت 2:50  توسط AM  |  , ...ادامه مطلب