نخواهم ایستادن

با سکوت ثانیه ها نمی ایستم
حتی برای درک آن پندار دهشتناک،
که زنده ام تا با تحمل هر ثانیه اش درد بکشم
تو از من تاوان جاودانگی ات را می خواستی
غافل از آنکه
این منم که به خاطره ها پناه می برم
به ضرب آهنگ خاطره انگیز صدایی
که از جویبار حنجره تو من جاری می شد
می رفت و بی محابا به کویر قلب من فرود می آمد
به بن بست سکوت بعد از مرگ
و قامت افراشته تمامی آن ثانیه های صامت سفید رنگ سوگند
که بعد از تو
هیچ گاه به جز به اشتیاق دیدارت

به پا هم نخواهم ایستاد.

+ نوشته شده در  پنجشنبه نهم آذر ۱۳۹۶ساعت 20:10  توسط AM  |