برای نسلی که لال بودیم
برای مایی که فقط با قلبمان می فهمیدیم
و با چشمانمان حرف می زدیم
زمانه حرفی برای گفتن نداشت
به تنهایی پناه بیاور رفیق
به نقش های اصیلی که تنها بازماندگان دنیای قدیمی قلبت بودند
به تنها روزنه ای که در منتهای این برزخ خاکستری
از بار بیهودگی این مسیر تباه می کاهد
تقدیم به «طوفانی»
بی مخاطب...برچسب : نویسنده : my30thyear بازدید : 78