بهار

سوز پاییزی 

و این راه بی بازگشت بدون تو

که زمان را چون شرنگی

به کام آرزوهای من می ریخت

بعد از آن بهاری که به خوابم آمد

تمام زندگی را

در انتظار مرگ بودم

 چرا که تمام سالهایم را

بدون بهار به سی سالگی رساندم.

+ نوشته شده در  چهارشنبه پانزدهم آذر ۱۳۹۶ساعت 22:46  توسط AM  |